Amarantus, płatki owsiane i kukurydziane 

Dodatki do owsianek, musli, granoli i crunchy dla osób borykających się z celiakią lub stosujących dietę bezglutenową. Płatki owsiane i kukurydziane bezglutenowe są świetną opcją, aby nie rezygnować z ulubionych dań i dodatków, kiedy borykamy się z nietolerancją glutenu. 

Do czego wykorzystać płatki owsiane i kukurydziane? 

Płatki owsiane jak i kukurydziane są bardzo uniwersalne i mogą być z powodzeniem stosowane jako dodatek do wielu dań i wypieków. Sprawdzą się bardzo dobrze do wypieku ciast, ciasteczek, batoników, można także dodać je do musli, jogurtów, granoli i owsianek. 

Czy płatki owsiane bezglutenowe są zdrowe?

Płatki owsiane bezglutenowe są bardzo zdrowe! Owies odznacza się niezwykle korzystnymi dla organizmu człowieka proporcjami składników odżywczych (czyli białek, tłuszczy, węglowodanów, witamin i soli mineralnych). Wśród najcenniejszych substancji warto wymienić:

• niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), np. kwas oleinowy, linolowy i α-linolenowy,
• globulinę (najbardziej wartościowe białko w zbożach), i to w bardzo dużej ilości (50-80% frakcji białkowej),
• aminokwasy egzogenne,
• rozpuszczalny w wodzie błonnik pokarmowy (a dzięki temu - regulują przemianę materii),
• witaminy z grupy B (bezglutenowe płatki owsiane charakteryzuje wysoka zawartość witamin B1, B2, B3 i B6) oraz rozpuszczalne w tłuszczach (A, D, E, K),
• sole mineralne (magnez, żelazo, mangan, potas, wapń, miedź, cynk, fosfor, krzem).

Poza tym naturalne płatki owsiane bez glutenu odznaczają się niską zawartością sodu i zawierają ok. 10% węglowodanów (m.in. skrobi) w porównaniu z innymi płatkami zbożowymi. 

Osoby na diecie bezglutenowej powinny pamiętać, że nie każdy dobrze toleruje owies bezglutenowy (nie może go spożywać ok. 5% chorych). Poza tym bezglutenowe płatki owsiane należy wprowadzać do diety stopniowo i dopiero wtedy, gdy kosmki jelitowe ulegną już regeneracji. Zgodnie z zaleceniami Polskiego Stowarzyszenia Osób z Celiakią i na Diecie Bezglutenowej na początek najlepiej ograniczyć dobową porcję do 50 g u dorosłych i 25 g u dzieci.