Miód – wszystko o tym cudownym produkcie natury.

Miód – jest to produkt spożywczy o właściwościach leczniczych wytworzony z nektaru lub spadzi przez pszczoły.

  Jak powstaje miód?

Nektar z kwiatów przynoszony jest do ula przez pszczoły w wolu miodowym. Pod wpływem enzymów gruczołów gardzielowych już w wolu pszczół zbieraczek następuje rozkład cukrów złożonych na cukry proste. Kolejnym etapem jest przekazanie nektaru przez pszczołę zbieraczkę pszczołom ulowym które ponownie wpompowują nektar do swojego wola miodowego następnie wyrzucają na języczek. Czynności te powtarzane są kilkakrotnie wzbogacając nektar w kolejne enzymy. Następnie taki „młody miód” zwany nakropem składany jest w plastrach w ich dolnej części gdzie następuje częściowe odparowanie wody. Po odparowaniu części wody nakrop przenoszony jest do górnych komórek plastra. Kiedy miód dojrzeje czyli odparuje z niego odpowiednia ilość wody pszczoły zasklepiają komórkę woskowym wieczkiem. W tak zasklepionej komórce następuje proces dojrzewania miodu trwający od 3 – 4 dni i polega on na odparowaniu wody a także na przemianach chemicznych zachodzących pod wpływem enzymów pochodzących od pszczół a także z surowców z których został pobrany nektar bądź spadź. Zasklepianie miodu powstaje z czystego miodu zasklep ten nie przepuszcza gazów, chroni miód przed wpływem warunków panujących w ulu.

 Lecznicze właściwości miodu.

Miód posiada właściwości antybiotyczne działanie na bakterie szkodliwe dla organizmu człowieka, gronkowce, paciorkowce, laseczki wąglika, rzęsistek pochwowy. Największą aktywność antybiotyczną posiadają miody spadziowe (głównie spadź iglasta). Średnia aktywność to miody odmianowe (gryczany, lipowy, wielokwiatowy, spadziowy z drzew liściastych). Niska aktywność antybiotyczna to miody rzepakowy, akacjowy, wrzosowy. Oprócz działania antybiotycznego miody posiadają również inne właściwości lecznicze korzystnie wpływające na organizm człowieka.

 Miód wielokwiatowy:

• stany alergiczne dróg oddechowych

• wyczerpanie fizyczne i psychiczne

• serce i naczynia krwionośne

Miód gryczany:

• układ krążenia, miażdżyca

• wątroba i działanie odtruwające

• niedokrwistość z niedoboru żelaza

Miód lipowy:

• górne i dolne drogi oddechowe

• serce i układ krążenia

• układ nerwowy, stres

Miód nektarowo-spadziowy:

• stany wyczerpania fizycznego i psychicznego

• serce i układ krążenia

• zaburzenia trawienne

Miód spadziowy z drzew iglastych:

• dolne drogi oddechowe

• przewód pokarmowy, zaparcia, biegunki

• choroby serca i naczyń, nerwice

Miód spadziowy z drzew liściastych:

• nerki i drogi moczowe

• wątroba i drogi żółciowe

• przewód pokarmowy, jelita

Miód wrzosowy:

• nerki i drogi moczowe, gruczoł krokowy

• stany zapalne jamy ustnej i gardła

• stany zapalne żołądka i jelit

Miód akacjowy:

• zaburzenia przewodu pokarmowego

• nerki i układ moczowy

• przeziębienia

Miód rzepakowy:

• wątroba i drogi żółciowe

• serce i naczynia wieńcowe

• stany zapalne dróg oddechowych

 Przechowywanie miodu.

Miód jest produktem higroskopijnym, chłonie parę wodną z powietrza, poza tym wchłania zapachy, miód należy zatem przechowywać w naczyniach zamkniętych, szczelnych. Optymalna temperatura przechowywania miodu to +6º +10º W takich warunkach miód zachowuje swoje wartości smakowe przez okres 3 lat.

Najkorzystniejszym opakowaniem na miód są słoiki szklane, o różnych pojemnościach. Słoik z miodem powinien zawierać informacje o nazwie miodu (gatunek), dane producenta, waga, data produkcji i przydatność do spożycia, kraj pochodzenia.